Pijpenstelen…
Met slecht weer een wandelcoachsessie, doen of niet? De vraag wordt me weleens gesteld. Ik ben heel eerlijk gezegd niet per se gek op regen, maar coachafspraken worden vooraf gepland en het weer laat zich niet bepalen en zeker niet door mij. Op het bewuste moment dat je buiten komt denk je dan: “oeh”. Als in “Oeh, het regent best hard”. Soms valt het, als je eenmaal buiten bent best mee, maar vandaag was niet zo’n dag. Het viel, maar niet mee. Het regende pijpenstelen, het goot, het kwam met bakken uit de lucht en wat we nog meer voor uitdrukkingen daarvoor hebben.
Of toch de coachafspraak verzetten bij stromende regen?
Toch ook een beetje hoopvol appte ik mijn coachee of zij toevallig (ook) van suiker was? En dat ik ook best een weekje later kon als ze wilde? Maar daar had ze geen oren naar. Afspraak is afspraak en zij was er klaar voor. Gelijk heeft ze natuurlijk. Eenmaal op pad, werd de regen eerst minder en dacht ik dat we er goed van af kwamen, het werd zelfs even droog. Maar op enig moment begon het weer en met hernieuwde kracht sloeg de regen met volle kracht over ons heen.
Een mooi coachgesprek in de regen, kan dat?
Gek genoeg had het weer geen enkele invloed op ons gesprek. Sterkte nog, vanonder onze capuchonnetjes was het coachgesprek heel goed. Er is een soort bescherming door het tikken van de regen, het geluid van de regen maskeert ons praten, waardoor het niet ver draagt. Het gesprek wordt intiemer, kleiner. Je vraagt en zegt wat er gezegd moet worden en meer ook niet. Terug naar de essentie. In de rust van het tikken van de regen ervaar je zelf ook rust. Ik merkte niet eens hoe nat ik werd totdat het water in mijn laarzen liep, van bovenaf welteverstaan. M’n jas hield me wel boven verwachting droog.
Aan de koffie, verrijkt maar/en zeiknat!
Maar daar was dan de koffie, we waren de enigen. Onder de overkapping van de boerderij annex horecagelegenheid zaten we lekker droog, mooi om even na te kletsen met een bak koffie. En dan gaan we weer, elk onze eigen weg, zij verlost van een beetje ballast, verrijkt met nieuwe inzichten voor haar loopbaan. En beide doorweekt. Dat wel.