Vakantietijd; vlieg er eens uit!?
In vakantietijd gaan de meeste mensen op reis en een deel neemt daarvoor een vliegtuig. Persoonlijk ben ik daar geen groot fan van, vliegen. Afgezien van het idiote tijdstip waarop de meeste toestellen schijnen te moeten vertrekken en het ellenlange wachten vanwege alle veiligheidsmaatregelen waar sinds vorig jaar nog meer gedoe aan is toegevoegd, vind ik vliegen niet meer zo’n goed idee omdat we de planeet (en onszelf dus) er geen dienst mee bewijzen.
Maar goed, op vakantie dus. Dat betekent inpakken. Koffer, rugzak of tas, wat dan ook maar.
Ik ga op reis en ik neem mee
Gedachten: “Wat voor weer zou het worden? Op de plek van bestemming is het weer nú lekker, maar wie weet slaat het nog om… Hoe koud kan het daar eigenlijk worden in deze tijd van het jaar? Was er nou een zwembad? En dat yogamatje; meenemen of thuislaten? Het reisyogamatje dan maar? (Echt, het bestaat; en ik heb er een…) Zal ik mijn hardloopschoenen meenemen of laat ik het bij wandelschoenen? En waar zijn nou toch die fijne sokken? Een extra lange broek mee? Misschien regen ik nat en is die (enige) broek dan nat. Nog maar eentje dan. Was er nou een wasmachine? En handdoeken? Oh, mijn e-reader met oplader. Nog een paar losse tijdschriften dan, voor tussendoor?” Mijn koffer is al bijna vol. Eens kijken of mijn partner nog plek heeft, mag hij mooi de toilettas. (Dè truc, mag ik wel zeggen ;-))
Kortom, de vakantie is nog niet begonnen en de stress slaat toe, met name over de hoeveelheid spullen waar je beslist niet zonder kunt en die in de inmiddels al overvolle koffer zitten. (Ik heb haast niks bij me en nu is ie al vol…!! Is die koffer vorig jaar in “de stalling” gekrompen ofzo?)

Alles weer mee terug?
En nou weet ik niet hoe het met jou zit, maar ik kom meestal weer thuis met de tas met kleren die na rijp beraad zorgvuldig waren ingepakt, op mijn vakantieadres ruimte hebben ingenomen waarvan de helft van de spullen ongedragen weer mee terug gaat. Er is zoiets als een favoriete combi en die draag ik dan bij voorkeur dagelijks… Beetje wasmiddel mee (of was ik dat nou vergeten?) en het blijkt al snel genoeg te zijn. En dat alles sleep ik dan mee op reis, in auto of vliegtuig of in sommige vakanties gewoon zelf in de rugzak, dagenlang mee op de rug. Bergje op bergje af. (helpt ook tegen het meenemen van teveel onzin; een rugzak die je elke ochtend bij vertrek uit ene hut confronteert met het teveel aan bagage)
Ballast of bagage
En dat alles wat je dan steeds weer meeneemt, ongedragen maar wel bij je, is dat dan ballast? Eigenlijk wel.
In leven en loopbaan hebben we ook veel bij ons. De gemiddelde coachee met wie ik oploop heeft een staat van dienst waar je u tegen zegt. Opleidingen, werkervaring, levenservaring, dat alles gecombineerd met stevige dosis talenten en kwaliteiten. Kortom, indrukwekkend. Alleen meestal zijn ze dat gevoel zelf kwijt als ze met mij aan de wandel gaan. Vanwege de hoeveelheid, hoe ze het hebben “meegenomen”, of omdat het in de baan waar ze in zitten totaal niet wordt gezien al waardevol.
Dan is het een kwestie van gaan uitzoeken. Á la Marie Kondo zo je wilt. Als een ware “loopbaan-organiser” ga ik aan de slag. Pak alles wat je bij je hebt maar eens uit, leg het voor je neer en kijk. Wat heb je allemaal bij je? Wat neem je daarvan weer mee, wat laat je achter; wat heeft z’n dienst bewezen, heeft je veel gebracht? Wat zeul je nog steeds mee maar maakt jou allang niet meer blij? Kun je het alleen goed, of vind het ook nog leuk? (“does it spark joy?” Ja; het is ook in een loopbaantraject een prima uitgangspunt; op naar meer werkgeluk!)
Lichter je loopbaanpad vervolgen
Zoals iemand met wie ik onlangs wandelde verzuchtte. “Weet je, ik neem niks meer mee, ik laat alle ballast hier achter, ze mogen het hebben.” Ze zag “haar koffertje” in gedachten voor zich op een bagageband op het vliegveld. En na het lossen van de vracht uit het vliegtuig zag ze het meerdere malen langskomen. “Ik laat hem lekker staan op de band, verdeel maar wat erin zit, word er gelukkig mee; ik laat het hier achter.“ Een fijn inzicht dat haar lucht en een lichter gevoel gaf en afstand om haar loopbaan te (her)overwegen.
Kijk eens wat zorgvuldig wat je hebt, neem weer mee wat van waarde is, op een manier zodat je erbij kunt, laat achter wat je niet meer dient en vervolg je (loopbaan)pad, zonder ballast, lichter dan je was en met een nieuw reisdoel.
N.B. ben jij Rijksambtenaar, dan kun je jouw loopbaantraject laten vergoeden middels een subsidie via het A+O fonds Rijk.